Sıradan bir pazar sabahı, alarm 04:45‘te susturulmak üzere çaldı. Giyinme faslından sonra, taksi durağını aradım. Karşımdaki ses, gayet umutlu ve olay yerine hemen geleceğini belirtip, başka bir taksiye binmemem konusunda da gerekli uyarıları yaptıktan sonra kapattı. Olay yerinde buluştuk ve hemen akabinde o beklenen soru geldi “nereye gidiyoruz?” gönül isterdi ki, hadi mars’a gidelim, sonuçta sabahın köründe başka bir yere gidilmez. Şişli’den bindiğim taksiye, Ümraniye demem ve adamın yüzündeki hayal kırıklığını kelimelerle ifade etmem gerçekten güç… Hayır düşünüyorum 40 TL yazan mesafe, hadi karşıya geçiyor desek, yollarda trafik yok daha ne olması lazım ki? Her seferinde havaalanına gitmek zorunda mıyız? Gideceğiniz kısa mesafeyi duyduğu zaman, araç değiştireceği aklına gelenleri söylemiyorum bile… Sırf bu tripleri çekmemek için, sen beni havaalanı üzerinden Ümraniye’ye bırak diyebilirim. Asık bir surat ve gergin bir ortam olsun istemiyorsanız, bu önerimi değerlendirin.

Bu aralar, zengin insanların masallarında rol alır oldum. Ben hep bahçıvanı, bekçiyi oynarken, onlar ise hep kral’ı, prens’i oynamayı tercih etti.  Bu prensler genellikle, hayatı boyunca sıfırdan para kazanmamış, para kazanmanın dahi ne demek olduğunu bilmeyen, zevk yoksunu asalak tipler, baba ya da kral’dan kalan para ile hayatını idame ettirip, okuduğu kolejler, özel okullarla övünen karakter, aslında karakter demek gelmiyor içimden, keza olmayan bir şeyin varlığından bahsetmek saçmalık olur.

İnsan belirli bir yerden sonra sorgulamaya başlıyor. Bu kendini matah sanan tipler, nasıl oluyorda böyle bir hayat yaşayabiliyor ki? Sonra yavaş yavaş işin rengi kendini tüm çıplaklığı ile kendini ortaya veriyor. Olay prens’in çevresinin, yine prens olmasından geçiyor. İşin daha kötüsü bunlar bir araya gelerek, belirli gruplar oluşturup, kendi burjuvalıklarını devam ettirmek için ellerinden geleni yapıyorlar. Ellerinden geleni yapıyorlar derken, bahçıvanı eziyorlar.  Sakın bir araya gelip, dünyayı kurtarmaya çalıştıklarını düşünmeyin. Zaten bu dünya’nın başına bir şey gelecek olsa, bizi ilk satanlar onlar olur. Neden filmlerdeki kahramanlar hep fakirlerden çıkıyor sanıyorsunuz ki? Kaldı ki; bizden bir süpermen çıkacak olsa, emin olun arkasından da, “bunun parasını ben veriyorum, benim sayemde uçuyor” diyen bir asalakta çıkar.

Normal şartlarda İstanbul – Burhaniye arası 50-53 TL arasında değişirken, bayram nedeniyle tüm firmalarda otobüs biletlerinin bitmesi sonucu durumdan faydalanmak isteyen Metro Turizm, aynı mesafeye 75-80 TL bilet fiyatlı ek sefer koymuştur. Bineceğiniz otobüs “rahat,konforlu” gibi bir kalite farkı yoktur. Bildiğiniz tek fark, şuan bilet almaya otobüs firması kalmamasıdır.

Edirne‘de de diğer otobüs firmalarının batmasını sağlayıp, tekelci zihniyeti kurmaya çalışan Metro Turizm, gerek şikayet siteleri, gerekse de kalitesi ile sonuncu olmaya mahkumdur. Ne yazıktır ki, insanlar başka firma bulamadıklarında, Türkiye‘nin her yerine giden bu firmayı kullanmak zorunda kalıyorlar. Bindiğiniz otobüsün sahibi ve onun yeğeni olan muavin ile seyahat etmek gerçekten bir ayrıcalık. Otobüsten indikten sonra 1-2 saati bulan servis bekleme süresi ile açık ara önde olan Metro Turizm hakkında, şikayet var iletilerini inceleyebilirsiniz.

http://www.sikayetvar.com/firma/detay/metro-turizm

Google yeni arama algoritması ile birlikte, sosyal medya araçlarına büyük önem verdi. Öyle ki, siteniz eğer facebook, twitter, linkedin gibi sitelerde bolca paylaşılıyorsa artık Google’dan daha fazla hit çekeceksiniz demektir. Eğer WordPress ya da blogger kullanıyorsanız, bu işlemi kolayca yapmanız için çeşitli eklentiler mevcut. WordPress için NextScripts: Social Networks Auto-Poster olduğunu söyleyebiliriz.

Bol hitli günler.