Seni içimden terk ediyorum…

Binmediğim hiçbir otobüs,
Beklemediğim hiçbir durak kalmadı bu şehirde.
Gittikçe azalıyor hayat.
Neyi erken yaşadıysam,
Hep ona geç kalıyorum. 

 

Sana göçüyorum her sonbahar.
Yolların çıkmıyor aşkıma.
Unuttuğun yağmurların adı saklımda.
Seni içimden terk ediyorum…
Susmaktan yoruldum.
Kuşlar ve şarkılar bu şehri terk edeli beri,
Efkar demliyorum gözlerimde.
Yaşlarımı yanağıma varmadan öldürüyorum.
Tam sancağımdan yaralıyorum kendimi.
Alnını yüreğime dayadığın güne bakıp,
Seni içimden terk ediyorum… 

Ne unutacak kadar nefret ettin,
Ne hatırlayacak kadar sevdin!
Yıkık bir duvar kadar bile pişman değilsin,
Biliyorum.
Beni hep bulmamak için aradın.
Yanılgımdın,
Yandığımdın,
Yangındın… 

Sensizliğe yenilmek,
Sana yenilmekten zor olsa da,
Ardımda bir sürü belkiler bırakarak
Seni içimden terk ediyorum… 

Şimdi
İçimizde öldürülecek bir anı bile bulamayan
İki yarım kaldık;
Tamamlayamadık bizi.
Elimden tutmadın yalnızlığımın,
Saçlarımı da uzaklarına gömdün.
İçimin mavisi senin okyanusundandı.
Al! Geri veriyorum.
Kilitleri hep yanlış kapılara vurdun.
Devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim,
Sana bensizliği terk ediyorum. 

“Yarime uzanmayan bütün dallarım kırılsın” demiştin.
Aşk içinde doğmuşsa nereye kaçabilirdi? 

Ne tuhaf değil mi?
İçimi acıtan da sendin,
Acımı dindirecek olan da…
Ya öldür beni dedim,
Ya da git benden.
İçi bulanık bir sevdanın ucunda seni kaybettim. 

Aldırmadın aldırmalarıma.
Bir gecede yakıp yarini,
Şafaklara sattın ihanetini!
Külüme basanlar bile utandı yaptığından. 

İşte soluk bir ömrün
Son nefesi.
Benden,
İçimden
Terk ediyorum… 

KAHRAMAN TAZEOĞLU

Benzer Yazılar

Yorumlar

  • Onur , 06 Ocak 2009 - 01:51

    Uğur Arslan – Anladım

    binmediğim hiç bir otubüs
    beklemediğim hiç bir durak kalmadı bu şehirde.
    gittikçe azalıyor hayat yıkık bir duvar kadar pişman değilsin benden gittiğine
    beni hep bulmamak için aradın yanılgımdın yandığımdın ben neyi erken yaşadıysam ona geç kaldım.
    aradım çare olmadı hayırkım olmadı el açtım dualar ettim kabul olmadı.
    seni sevip sensiz yaşamakmış benim kaderim
    anladım senin bana döneceğin yok perişan halimi göreceğin yok.

    ben kapıyı hiç kendi anahtarımla açmazdım ki o zaman anladım gittiğini
    evin kapısı soğuk bir duvar mevsim son bahar o zaman anladım gittiğini.
    taş kaldırımdan 17 adım atıp çektiğini bir dürüm tütün paket paket çiğerlerime o bile yetmedi.
    tan vaktiyle tanıştığımda anladım gittiğini.
    gece ile atıştığımda hüznü dirhem dirhem atışrtığımda koca evde sıkıştığımda anladım gittiğini.
    evimin kapısı 17 kez kendim açtım 17 defa kapı komşuna daha gelmedim dedim.
    10 bin defa kendime o gelecek dedim. gitti diyemedim. diyemedim.
    17 mevsimde beklerim 17 ömürde tüketirim. ben geldim demen için 17 yanımı veririm
    ama bilirim gelmeyeceksin sormayacaksın. peki bir ömür boyu böyle nasıl yaşayacaksın.
    sanmaki sen bensiz huzur bulacaksın. bir ömürt boyu böyle nasıl yaşayacaksın.
    anladım senin bana döneceğin yok perişan halimi göreceğin yok.
    ne unutacak kadar nefret ettin nede hatırlayacak kadar sevdin beni.
    içinde öldürülecek bir anı bile bulamayacak kadar yarım kaldık tamamlayamadık.
    ne yani gözleri sana benzeyen kızım olmayacak mı şimdi.
    başkalarımı sevecek seni başkalarımı tutacak ellerini.
    al geri veriyorum yanlış kapılara vurduğun kilitleri
    içimin mavisi senin okyanusundandı halbuki.
    sanmaki sen bensiz huzur bulacaksın. bir ömürt boyu böyle nasıl yaşayacaksın.
    anladım senin bana döneceğin yok perişan halimi göreceğin yok.

    üstat kim kimden almıştır sence? 🙂

    Cevapla
  • admin , 06 Ocak 2009 - 02:53

    valla bilmiyorum ama bariz bir kopya var 🙂

    Cevapla
  • Asansörlü Taşımacılık Mersin , 14 Ocak 2014 - 10:49

    Ne unutacak kadar nefret ettin,
    Ne hatırlayacak kadar sevdin!

    şu sözlere bak

    Cevapla

Yorum Yazın

Cevabı iptal etmek için tıklayın.

Su elementleri kullanabilirsiniz : <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Arama
RSS
Beni yukari isinla