Sessiz Kahraman – Kazım Koyuncu

Bugün,Sonbahar filminin fragmanını izlerken,arkaplanda çalan” Kazım Koyuncu-Hey Gidi Karadeniz” şarkısı gerçekten insanı mest ediyor.Öyle ki fragmanı olmasada şarkıyı dinlemek adına aynı videoyu 5-6 kere dinledim.Her dinlediğimde “onun” şarkıları ne kadar içten,ne kadar doğal söylediğini fark ettim.Geçmişte “Gidiyorum” gibi şarkısınıda bir dizide klip arkası verilince fark etmiştim.Gerçekten inanılmaz parçalara imza atmış.Yaptığı işi severek yapan bir sanatçıydı.Bugün hala sevilmesinin,hala dinlenmesinin ve unutmamış olmamasının tek nedeni onun müziğe ve karadenize olan aşkıdır.Bu aşk o kadar büyümüştür ki o bile bu yükü taşıyamamıştır.

Kazım Koyuncu’nun hayatı hakkında biraz bilgi verelim.Karadeniz müziği, Anadolu Rock, nitelikli müziğe inanlar, önemli bir ismi en verimli olabileceği dönemde yitirdi. Otuz üç yaşındaydı Koyuncu; yıllardır müziğin içinde olmasına karşın 2000’li yıllarda Gülbeyaz, Sultan Makamı gibi televizyon dizilerine yazdığı müziklerle ünlenmişti. Karadeniz’in hırçın çocuğu diyorlardı ona; demokrasi adına atılan bir çok adımda müziğiyle, fikirleriyle yer alıyor; Fırtına Deresi’ne yapılacak santrali protestodan, insan hakları ihlallerine karşı çıkmaya kadar bir dolu etkinliğe destek veriyordu.

Müzikte de, birkaç halk müziği sanatçısının tekelinde kalmış Karadeniz bölgesinin müziğini, evrensel normlarda yayımlamayı deneyerek, önemli çıkış yapmıştı. 1972 Artvin/Hopa doğumlu Koyuncu, yirmi yaşında Dinmeyen adlı müzik grubu’na katılmış, 1993’de Mehmedali Barış Beşli ile, Lazca müzik yapmak amacıyla Şuku grubunu kurmuştu. İki arkadaş bir yıl sonra aralarına İlhan Karahan ve Metin Kalaç’ı da alarak grubun adını Zuğaşi Berepe (Denizin Çocukları) dönüştürmüş ve 1995 başında Va Mişkunan (Bilmiyoruz) albümüyle Lazca rockın ilk örneğini vermişti. Lazcayı yaşatmak amacıyla Lazca rock yapıyorlardı. Plak şirketleri ise bu soundu ‘Soft Laz Rock’ diye tanımlıyordu.

Arama
RSS
Beni yukari isinla